یادش بخیر

یادش بخیر خدایا، هیأت و بچه هاشون

روضه و شور وسینه، دسته کوچه هاشون

بچه های متقی دنبال پاکی بودن

غرور مرور نداشتن، آدم خاکی بودن

رئیس هیأت کجا؟، شورای هیأت نبود

برای پست و مقام، داعی خفت نبود

همه با هم برادر، جان به فدای رهبر

دیگه چپ و راست نبود، یادت میاد برادر؟

سخنران مجلسا، مردای اخلاص بودن

بازم داریم از اونا، اما اونا خاص بودن

مداحا دنبال این: تا که بشن حسینی

آدمایی بسازن، سربازای خمینی

میوندار هیأتا، شور حسینی داشتن

مِهر حسین و علی، تو دلامون میکاشتن

سینه زنا هر کدوم، مردای غیرت بودن

زنای روضه هامون، نماد عفت بودن

پذیرایی چایی بود، کنار اون یه میوه

زندگیای ساده، مثالِ کفشِ گیوه

گزارش هیأتا، به سازمانا نمیرفت

همه برا خدا بود، هرکی اومد هرکی رفت

خدا کنه دوباره، همه بشیم هیأتی

اگه صبوری کنیم شاید بشه رحمتی