بهانه دست دشمن

مسلمانان صدر اسلام هنگامی که پیامبر " مشغول سخن گفتن بود و بیان آیات و احکام الهی می­کرد گاهی از او می­خواستند کمی با تأنی سخن بگوید تا بتوانند مطالب را خوب درک کنند و سؤالات و خواسته­های خود را نیز طرح نمایند برای این درخواست جمله «راعنا» که از ماده «الراعی» به معنی مهلت دادن است به کار می­بردند، ولی یهود همین کلمه «راعنا» را از ماده «الرعونه» که به معنی کودنی و حماقت است استعمال می­کردند (در صورت اول مفهومش این است که «به ما مهلت بده» ولی در صورت دوم این است که «ما را تحمیق کن») در اینجا برای یهود دستاویزی پیدا شده بود که با استفاده از همان جمله­ای که مسلمانان می­گفتند، پیامبر یا مسلمانان را استهزا کنند»(1) لذا برای جلوگیری از این سوء استفاده آیه104سوره بقره نازل شد و دستور به «انظرنا» به جای «راعنا» را صادر نمود. «وقتی اسلام تا این اندازه اجازه نمی­دهد بهانه به دست دشمنان داده شود، تکلیف مسلمانان در مسائل بزرگتر روشن است، هم اکنون گاهی اعمالی از ما سر می­زند که از سوی دشمنان داخلی یا محافل بین المللی سبب تفسیرهای سوء و بهره­گیری بلندگوهای تبلیغاتی آنان می­شود. وظیفه ما این است که از این کارها جداً بپرهیزیم و بی­جهت بهانه به دست این مفسدان داخلی و خارجی ندهیم.(2)