ناموس غصب شده (6)

ماجرای دینا

در تورات این داستان به این صورت بیان شده است:

« فی الباب الرابع والثلاثین من سفر التکوین هکذا: 1 (وخرجت دینا ابنة لیا لتنظر إلى بنات ذلک البلد) 2 (فنظرها شخیم بن حمور الحاوی، رئیس الأرض فأحبها فأخذها وضاجعها وذلها) 3 (وتعلقت نفسه بها، وأحبها وکلمها بما وافقها، ووقع بقلبها) 4 (فقال شخیم لحمور أبیه خذ هذه الجاریة لی زوجة) 8 (فکلمهم حمور) الخ 13 (فأجاب بنو یعقوب الخ) 14 (لا نستطیع نصنع ما تطلبان، ولا أن نعطی أختنا لرجل أغلف فإن ذلک عار علینا) 15 (بهذا نشبهکم إذا ما صرتم مثلنا لکی تختنوا کل ذکورکم) 24 (فارتضى جمیعهم واختتن کل من کان منهم ذکراً) 25 (فلما کان الیوم الثالث وقد بلغ منهم الوجع جداً، أخذ ابنا یعقوب شمعون ولاوى أخوا دینا، کل واحد منهما سیفه، ودخلا المدینة على طمأنینة، وقتلا کل ذکر) 26 (وحمور، وشخیم ابنه، وأخذا دینا أختهما من بیت شخیم) 27 (وخرجا ودخل بنو یعقوب على القتلى، ونهبوا المدینة التی فضحت فیها دینا أختهم) 28 (وأخذوا غنمهم، وبقرهم، وحمیرهم، وکل ما فی البیوت، وکل ما فی الحقل وسبوا صبیانهم، ونساءهم)».(اظهار الحق،ج2،ص320)

بر هر صاحب بصیرتی آشکار است که خود این جملات مهمترین دلیل بر وجود تحریف در آنها می­باشد و به هیچ وجه با شأن خاندان نبوت سازگاری ندارد؛ و نیز جنایات صورت گرفته از خاندان یعقوب به دور می­باشد. در هر حال تشبیه شیعه در این عقیده، به یهودیانف در نهایت بی انصافی و کمال وقاحت صورت گرفته است.

نگاهی به نظرات اهل تسنن

با توجه به مطالب­ایکه ارائه شد، میتوان به چهار ایراد اساسی اشاره نمود:

1- این روایت با شجاعت حضرت علی (ع)،منافات دارد.

2- ائمه با خلفا مشکلی نداشتند، واین روایت برای توجیه دشمنی شیعیان با صحابه جعل شده است.

3- سند روایت اشکال دارد.

4- این روایت با غیرت و مردانگی حضرت علی(ع)، سازگاری ندارد.

اما اینکه چرا اهل تسنن تا این حد اصرار دارند بر اثبات این امر، و به هر وسیله­ای شده می­خواهند ثابت کنند که حضرت علی(ع)، راضی به ازدواج دختر خود با خلیفه بوده است، دلیل پشت پرده خود را دارد و آن اینکه«اهل سنّت روى آن خیلى مانور مى‏دهند تا در مسائل مربوط به شهادت حضرت زهرا علیها السّلام تشکیک کنند، چون حضرت على علیه السّلام نمى‏تواند دخترش را به قاتل همسرش بدهد، از اینجا نتیجه مى‏گیرند که واقعه شهادت حضرت زهرا علیها السّلام محلّ اشکال است،»(کتاب النکاح، ج‏6، ص 18)

ادامه دارد...